Episode - 001

     අද නම් ගෙදර ගියසැනින් "දිරි දීමනාව" ලැබෙනවා Sure ම තමයි. අමින්දයා කිව්වේ මම අමින්දයාට Good Morning කියන්නත් කළින්. පන්තිය ඇතුලට යනකොටම අද වෙනදට වැඩිය වෙනසක් වෙලා තියෙනවා කියලා මටම හිතුනා. අද පන්තිය නිකං මළ ගෙදරක් වගේ. වෙනදට නම් අර පාරේ යන සුදු ගවුම් ඇදගත්ත අපේ ඉස්කෝලේ දෙපැත්තේම තියෙන බාළිකා පාසල් දෙකේ කෙල්ලන්ට "ආ... චූටි..", එහෙම නැතිනම් "සුදු නෝනේ...", "රතු මැණිකේ", කියන්නම දෙයක් නැතිනම් "නළ දමයන්තියේ.." කියලා හරි කෑගහන එක අපේ පුරුද්ද. තරිදු, අමින්ද, කිරියා, රොකා, විකුම්, සංජීව කියන අය තමයි ඔය කාර්යයේ පෙරගමන්කරුවෝ. මමත් ඔය අතරට එකතුවෙන එක නවත්තන්න බෑ කාටවත්. ඒත් අද කොල්ලො ඔක්කොමලා එක එක පැත්තට හැරිලා කල්පනා කරනවා. 

     ඉතිං හරිනේ, අවුරුද්දකට මෙහෙම දවස් තුනක් එන එක අනිවාර්යයි. මොකද අද අපේ Parents Meeting එක. මාස තුන හතරක ඒවා එකතු කරලා අම්මලා, තාත්තලාට දෙනකොට කොහොමද දැනෙන සතුට..? "ගියපාර වගේම මේ පාරත් අම්මයි පුතායි එකට එන්න කියල කෙළවලාම දායිද දන්නේ නෑ බං" තරිදුවා කිව්වේ මගේ කරටත් අතක් දාගන්න ගමන්. "දෙයිහාමුදුරුවනේ! එහෙම කළොත්නම් විනාසයි". මම කිව්වාද මට කියවුනාද කියලා මට මතක නෑ. ගියපාර Parents Meeting එකේදී කළේ එක පේළියට Desks ටිකක් දාලා ඉන්නවා මැඩම්ලා ටික ඔක්කොම. ඊටපස්සේ අම්මාහරි තාත්තාහරි එක්ක දරුවා යමංකෝ මැඩම්ලා එක්ක කතා කරන්න. මුළින්ම Term Test එකේ ලකුණු වලට බනිනවා. ඊටපස්සේ "කියන කිසිදෙයක් අහන්නේ නෑ, පන්තියට වෙලාවට එන්නේ නෑ, ඒ ආවත් හරියට වැඩක් කරන්නේ නෑ, ඔක්කොමත් හරි අහල පහළ ඉන්න එකෙක්ට ඉන්න හිටින්න දෙන්නේ නෑ" කියලත් බනිනවා. එතනින් නොනවතින අපේ මැඩම්ලා අවසාන Segment එක විදිහට මූන දිහා හොදට බලලා අන්තිම Parents Meeting එකේ ඉදන් මේ වෙනකන් වෙච්චි හැන්සාඩ් වාර්තාව දිගහරිනවා. සියල්ලේම විපාකයන් විදිහට අපි ගෙදර ගිහින් ඉස්ම නැති වෙනකං බැනුම් අහලා, සති දෙකක් විතර යනකං විදවනවා. අනේ අම්මපා "අද Parents Meeting එක" කියලා ගෙදරට කිව්ව මෝඩකම කියලා හිතෙන්නේ දැන් තමයි. ඒත් ඉතිං ගෙදරින් කාවහරි අරගෙන ආවේ නෑ කියලා, පස්සෙ දවසක අම්මවහරි තාත්තවහරි එක්කරගෙන ගිහින් තනියම බැනුම් අහනවට වැඩිය හොදයි රොත්තටම බැනුම් අහන එක. 

     ඉතින් ඔන්න පන්සිල් අරගෙන, උදේ රැස්වීම් කටයුතු ඉවර කරලා අපේ කස්ටිය පන්තියට ආවා. පන්තියේ මුල් Periods හතර ඉගැන්නුවත් ඒවා අද හරියට තේරුනේ නෑ වගේ. මැඩම්ලා හතර දෙනාම අද අපි දිහා බැලුවේ නක්කලේට වගේ. ඒ බැල්මේ සැගවිලා තිබ්බේ හරියට නිකං මාස හතරක් උඹලා අපිට දීපු වදවලට අද දෙන්නම් කියලා වගේ. සමහරවිට එයාලගේ හිතේ එහෙම නොතිබුනත් මට පෙනුනේ ඒ වගේ. මුල් Periods හතර ඉවරවෙලා Interval එක ආවත්, වෙනදා වගේ නෙවෙයි අද. වෙනදටනම් දෙවෙනි Period එකේ ඉදලම බලාගෙන ඉන්නේ Interval එක එන්නේ කොයිවෙලාවෙද කියකිය. ඒත් අද හිතෙන්නේ Interval එක එන්නේ නැතිනම් හොදයි වගේ. මොකද ඉතිං Interval එකෙන් පස්සේ අපි ඔක්කෝටම කෙළවෙනවනේ. දැන් නම් ටික ටික බය වගේ දෙයක් හිත ඇතුලෙන් දැනෙනවා. තව මිනිත්තු 15කින් විතර අපි ඔක්කෝටම කෙළ වෙනවා කියලානම් දැන් දැනෙනවා.

     වෙන දේ නවත්තන්න කාටවත් බැහැ කියනවානේ. ඔන්න ඉතිං Interval එක ඉවරවෙලා Parents Meeting එක පටන් ගත්තා. අපි ඔක්කෝම නිකං ඇටිකෙසෙල් කාපු උගුඩුවෝ වගේ. අම්බානක බයවෙලා. තරිදුවානම් ගානක්වත් නැතිව ඉන්නවා. පුදුමයක් නෙවෙයිනේ, ඒකාගේ ගෙදරින් තාම කවුරුත් ඇවිත් නැහැනේ. Parents Meeting එක නැගලා යනවා. අපි පන්ති වලින් එළියට වෙලා ගෙදර ගියගමන් ලැබෙම Paper එකට ලියන්න උත්තර හොයනවා. ඔය අස්සේ 'කෝ මේ ගයාන්ගේ අම්මා හරි තාත්ත හරි?, කවුද ගයාන්ගේ ගෙදරින් ආවේ?, ගයාන්ගේ කවුරුහරි ඉන්නවාද..?" හරියට නිකං Iraj ගේ Track එකක් වගේ. මැදින් මැදින් ගයාන් ගයාන් ගානවා එකසිය ගානට. "පුදුමයි ගයාන් ගෙදරට කියලා අද Parents Meeting එක කියලා" එක පාරටම කනට ගැහුවා වගේ මාලතී මැඩම්ගේ සද්දේ ඇහුනා. "අන්න ගයානයෝ අර ගෑනි උඹේ රෙදි ගලවනවා" රොකා ඇවිත් කිව්වා විතරයි "කෝ එතකොට අපේ රනුකගේ ගෙදරින් කවුද ආවේ..?" කිව්වා මාලතී මැඩම්. "උඹෙත් රෙදි ගැලවෙයි වගේ" මම රොකාට කිව්වා.

     මාලතී මැඩම් තමයි අපිට ගණිතය උගන්නන්නේ. කවදාවත් එයා දෙන Home Works කරන්නේ නැති එකා තමයි මම. සතියකට දෙතුන් පාරක් මාව පන්තියෙන් එළියට දැම්මේ නැතිනම් එයාට හරි Upset වගේ. මටත් Upset. මොකද මට පන්තියෙන් එළියට යන්න කිව්වම මම නවතින්නේ Canteen එකෙන්නේ. දැන් ඒකත් පුරුද්දට ගිහින් වගේ. මුලින් බැන්නා Home Works කරන්නේ නෑ කියලා. ඊටපස්සේ ගැහුවා. දණගස්සලා තිබ්බා. Sectional Head ළගට එක්කරගෙන ගිහින් බැන්නා, ගැහුවා, O/L Section Office එක ළග දණගස්සලා තිබ්බා. ටික කාළයක් යනකොට O/L Section එකේ Office එකත් මට ගෙදර වගේ. නිතර නිතර යන තැනක්නේ. අවසාන වශයෙන් දැන් මැඩම් කරන්නේ Home Works Check කරගෙන යනකොට මගේ පොත දිහා බලන්නේවත් නැතිව යනඑක. 

     ඔන්න මාලතී මැඩම්ගේ දේශනේ ඉවරවුනා. අනිත් මැඩම්ලා පොදුවේ අපිට බැන්නත්, අපිට සිංහල උගන්නපු නන්දා මැඩම්නම් වෙනසක් කළා. එක පාරටම මෙයා කිව්වා "අනිත් මැඩම්ලා මොනවා කිව්වත් ගයාන් පුතා මගේ Period එකේනම් වැඩටික හොදට කරනවා. ඒත් ලකුණු වල පොඩි ගැටළුවක් තමයි තියෙන්නේ" කියලා. මාව එක පාරටම හිටගැස්සුනා. "අන්න උඹට පුතාලු" ඒ කිරියා. "මෙයාගේ දුවවවත් උඹට දෙන්න හිතාගෙන ඉන්නවද දන්නේ නෑ" අමින්දයා. "මම දැකලා තියෙනවා මෙයාගේ දුව. ලබන අවුරුද්දේ O/L කරන්නේ. කෑල්ලත් ලස්සනයි." තරිදුවා කිව්වා. "යකෝ, ඒ ගෑනි විතරයි මාව Shape කළේ. ඔහොම කතා කියන්න එපා බං ඒ ගෑනිට." මම බොක්කෙන්ම දුන්නා. "මෙන්න දැන්මම නැන්දම්මාව හිතට අල්ලලා" ඒ කටකැඩිච්චි කතාව තරිදුගෙන්. "පලයං බං යන්න" කියලා මම කියනකොටම Parents Meeting එකත් ඉවරවුනා. අපේ අප්පච්චිගේ මූනේ වෙනදාතරම් අවුලක් තිබ්බේ නෑ. ගෙදර එන ගමන් මගෙන් වෙනදා අහන විස්තර ඇහුවා. මම වෙනදා කියන සිංදුවම කිව්වා. ඒත් මට පුදුම බැනුම් අහන්න වුනේ නැතිඑක.

     ගෙදර ගිහින් අප්පච්චි කතාකළේ සිංහල Class එකක් හොයන එක ගැන. මාව සිංහල Class යවන්න. ඒත් O/L Exam එකට තව මාස තුනයි. කවුද මාව Class එකට ගන්නේ..? තවත් ගැටළුවක්. ඒත් හවස් වෙනකොට අපේ අප්පච්චි Class එකක් හොයාගත්තා. ඒ අපේ ගෙවල් ලගම තැනක්. අපේ ගෙවල් ගාව තියෙන, පිළිගත් බාළිකා පාසලක මැඩම් කෙනෙක් තමයි Class එක කරන්නේ. මට කිව්වා "පුතා ඉස්කෝලේ ගිහින් කොළඹ ඉදලා මෙහෙට එන්නත් ඕනිනේ. ඒ ආවගමන් Class එන්නත් අමාරුයිනේ. ඔයා හවස 4.30 විතර වෙනකොට එන්න අපේ ගෙදරට. මම හවස 4ට අපේ ඉස්කෝලේ ගෑනු ළමයි තුන්දෙනෙක්ට වෙනම Class එකක් කරනවා. ඔයත් එන්න ඒකට. මමත් හරි සතුටින් "හා මැඩම්" කිව්වා. මගේ දිහා බලපු මැඩම්, මටයි අපේ අප්පච්චිටයි දෙන්නාටම හිනාවෙලා කිව්වා " අද සිකුරාදානේ, අගහරුවාදා ඉදලා පුතා එන්න Class එකට" කියලා.

     දැන් අපේ උන්ට මේ එක කියාගන්නකං මට ඉවසිල්ලක් නෑ. ඒත් ඒකට තව දවස් දෙකක් ඉවසන්නත් වෙනවනේ. 

බලමුකෝ සදුදට මොකද වෙන්නෙ කියලා